Translate

Me Me Me

Londra metrosundan bir reklam tabelasi da neyin reklami oldugu konusunda aklima bir sey gelmiyor...

the right course for me me me...
the right time for me me me...
the right place for me me me...

Muziksiz Ask, Asksiz Muzik Olmasin

2 gun once izleme firsati buldugum bu videoya ilk goz attigimda askla muzik yapan, birbirine asik iki insanin muzikle ask yapmasina sahit oldugum icin sanki cok mahrem bir anlarini onlardan izinsiz izliyormusum gibi utandim, bu duygudan 1-2 dakika icerisinde siyrildiktan sonra da izlemeyenlerin ne kadar cok sey kacirabileceklerini farkettim. Sertab Erener'in sesi ve Demir Demirkan'in muhtesem solosunu da bu duygularima ekleyince kendime gelmem uzun zamanimi aldi. Daha da gelemedim ki 2 gundur orada burada ayni konu uzerine konusup duruyorum. 


Demirkan'in 'gel gir dunyama' sozleri sirasinda elleriyle gosterdigi davetkarligina Erener'in tereddutsuz karsilik vermesi ve bu esnada an an naiflesen bakislari...
Demirkan'in solosunu Erener'in dizinin dibinde atarken gorulen hazlari ve sarkiyi bitirirken ki jestleri...

Fena bir rontgencilik durumu soz konusu suanki tavrimda biliyorum ancak elimde degil, bu butun olmusluk videosuna imrenmekten alamadim kendimi.

Muziksiz ask, asksiz muzik olmasin. 
Boyle olmayan ask olmaz olsun.

Gönlü Geniş Ruhu Gezgin Sufi Meşreplerin Kırk Kurali

Dinli dinsiz kismini bilemiyorum ancak isin felsefesine girildiginde yasamanin usulsuz olmamasi icin hemen herkesin bir inanca tutunduguna eminim. Tutunmamanin da kendince bir usulu vardir elbet. Kimimiz bir seylerin pesinde kimimiz de pesin pesin cok da zorlamadan nufus cuzdanimiza yazilmis dine inanarak varligimizi surduruyoruz. Ben nufus cuzdanim bile olmadan yasamak istedigim icin ilk kisma giriyorum sanirim. Cok da muhim degil bir o kadar muhim, bir carkin bir dislisi de benim en nihayetinde, bir terazinin denge unsuruyumdur ben de. Hic olmak da cok olmakla es oluyordur belki de.

Bireysel seruvenlerde karsilasilan verileri toplayarak bilgiyi buyutmek varetmek bir de bununla yasamayi ogrenmek... Vay anasini hayat! Sen neymissin be... demekten kendimi alamiyorum her gun ya uyandigimda ya uyumadan.

Gönlü Geniş Ruhu Gezgin Sufi Meşreplerin Kırk Kurali ne de guzel zamanda gonderildi guzel bir arkadasim tarafindan. Felsefe her zaman guzeldir, hayat enstrumanlarindan birisi oyleyse ta kendisi. Uzman falan degilim kafam kendimden fazlasina basmiyor. Kendimde de paylasacak bir seylerim var iste, etkisinde kaldiklarimi paylasamasam duydugum hazzin bendeki tadi da eksir, aksi halde bencil huysuz bir yari insana donusurum diye korkuyorum cunku.
Kimin neye inandigini sorgulamaktan ziyade kendisinin nasil yasadigini umursayan varsa buyursun okusun 40 kurali 40 kere, umarim bir cumlesi bile iceride bir yerlere dokunur:

***

1. KURAL: Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok eğer, Tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende bu vasıflardan bolca mevcut demektir.


2. KURAL: Hak yolunda ilerlemek yürek işidir, akıl işi değil. Kılavuzun daima yüreğin olsun, omzun üstündeki kafan değil. Nefsini bilenlerden ol silenlerden değil.


3. KURAL: Kuran dört seviyede okunabilir. İlk seviye zahiri manadır. Sonraki batını mana. Üçüncü batınının batınısıdir. Dördüncü seviye o kadar derindirki kelimeler kifayetsiz kalır tarif etmeye.


4. KURAL: Kainattaki her bir zerrede Allah’ın sıfatlarını bulabilirsin, çünkü o camide, mescitte, kilisede, havrada değil her an her yerdedir. Allahı görüp yaşayan olmadığı gibi, onu görüp ölen de yoktur. Kim onu bulursa sonsuza dek onda kalır.


5. KURAL: Aklın kimyası ile aşkın kimyası başkadır. Akıl temkinlidir. Korka korka atar adımlarını. “Aman sakın kendini...” diye tembihler. Halbuki aşk öyle mi? Onun tek dediği “Bırak kendini ko gitsin!” Akıl kolay kolay yıkılmaz aşk ise kendini yıpratır, harap düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa harap bir kalpde var.

6. KURAL: Şu dünyadaki çatışma, önyargı ve husumetlerin çoğu dilden kaynaklanır. Sen sen ol, kelimelere fazla takılma. Aşk diyarında dil zaten hükmünü yitirir. Aşık dilsiz olur.


7. KURAL: Şu hayatta tek başına inzivada kalarak, sadece kendi sesinin yankısını duyarak, Hakikat’i keşfedemezsin. Kendini ancak bir başka insanın aynasında tam olarak görebilirsin.


8. KURAL: Başına ne gelirse gelsin, karamsarlığa kapılma. Bütün kapılar kapansa bile, sonunda O sana kimsenin bilmediği gizli bir patika açar. Sen şu anda göremesen de dar geçitler ardında nice cennet bahçeleri var. Şükret! İstediğini elde edince şükretmek kolaydır. Sufi, dileği gerçekleşmediğinde de şükredebilendir.


9. KURAL: Sabretmek öylece durup beklemek değil, ileri görüşlü olmak demektir. Sabır nedir? Dikene bakıp gülü, geceye bakıp gündüzü tahayyül edebilmektir. Allah aşıkları sabrı gülbeşeker gibi tatlı tatlı emer, hazmeder. Ve bilirlerki gökteki ayın hilalden dolunaya varması için zaman gerekir.


10. KURAL: Ne yöne gidersen git, doğu, batı, kuzey ya da güney çıktığın her yolculuğu içine doğru bir seyahat olarak düşün! Kendi içine yolculuk eden kişi sonunda arzı dolaşır.


11. KURAL: Ebe bilir ki sancı çekilmeden doğum olmaz, ana rahminden bebeğe yol açılmaz. Senden yepyeni ve taptaze bir “sen” zuhur edebilmesi için zorluklara, sancılara hazır olman gerekir.


12. KURAL: Aşk bir seferdir. Bu sefere çıkan her yolcu, istese de istemese de tepeden tırnağa değişir. Bu yollara dalıp değişmeyen yoktur.


13. KURAL: Şu dünyada semadaki yıldızlardan daha fazla sayıda sahte hacı hoca şeyh şıh var. Hakiki mürşit, seni kendi içine bakmaya ve nefsini aşıp kendindeki güzellikleri bir bir keşfetmeye yönlendirir. Tutup da ona hayran olmaya değil.


14. KURAL: Hakkın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine teslim ol! Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. “Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir” diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?


15. KURAL: Allah içte ve dışta her an hepimizi tamama erdirmekle meşguldür. Tek tek herbirimiz tamamlanmamış bir sanat eseriyiz. Yaşadığımız her hadise, atlattığımız her badire, eksiklerimizi gidermemiz için tasarlanmıştır. Rab noksanlarımızla ayrı ayrı uğraşır çünkü beşeriyet denen eser, kusursuzluğu hedefler.


16. KURAL: Kusursuzdur ya Allah, O’nu sevmek kolaydır. Zor olan hatasıyla sevabıyla fani insanları sevmektir. Unutma ki kişi bir şeyi ancak sevdiği ölçüde bilebilir. Demek ki hakikaten kucaklamadan ötekini, Yaradan’dan ötürü yaratılanı sevmeden, ne layıkıyla bilebilir, ne layıkıyla sevebilirsin.


17. KURAL: Esas kirlilik dışta değil içte, kisvede değil kalpde olur. Onun dışındaki her leke ne kadar kötü görünürse görünsün, yıkandı mı temizlenir; suyla arınır. Yıkamakla çıkmayan tek pislik kalplerde yağ bağlamış haset ve art niyettir.


18. KURAL: Tüm kainat, olanca katmanları ve karmaşasıyla insanın içinde gizlenmiştir. Şeytan, dışımızda bizi ayartmayı bekleyen korkunç bir mahluk değil; bizzat içimizdeki sestir. Şeytanı kendinde ara; dışında, başkalarında değil. Ve unutma ki, nefsini bilen Rabbini bilir. Başkalarıyla değil, sadece kendiyle uğraşan insan sonunda mükafat olarak yaradanı tanır.


19. KURAL: Başkalarından saygı, ilgi, ya da sevgi bekliyorsan önce sırasıyla kendine borçlusun bunları. Kendini sevmeyen birinin sevilmesi mümkün değildir. Sen kendini sevdiğin halde dünya sana diken yolla dı mı sevin! Yakında gül yollayacak demektir.


20. KURAL: Yolun ucunun nereye varacağını düşünmek beyhude bir çabadan ibarettir. Sen sadece atacağın ilk adımı düşünmekle yükümlüsün. Gerisi zaten kendiliğinden gelir…


21. KURAL: Hepimiz farklı sıfatlarla sıfatlandırıldık. Şayet Allah herkesin tıpatıp aynı olmasını isteseydi, hiç şüphesiz öyle yapardı. Farklılıklara saygı göstermemek, kendi doğrularını başkalarına dayatmaya kalkmak, Hak’ın mukaddes nizamına saygısızlık etmektir.


22. KURAL: Hakiki Allah aşığı bir meyhaneye girdi mi orası ona namazgah olur. Ama bekri aynı namazgaha girdi mi orası ona meyhane olur. Şu hayatta ne yaparsak yapalım, niyetimizdir farkı yaratan, suret ile yaftalar değil.


23. KURAL: Yaşadığımız hayat elimize tutuşturulmuş rengarenk ve emanet bir oyuncaktan ibaret. Kimisi oyuncağı o kadar ciddiye alır ki ağlar, perişan olur onun için. Kimisi eline alır almaz şöyle bir kurcalar oyuncağı, kırar ve atar. Ya aşırı kıymet verir ya kıymet bilmeyiz.
Aşırılıklardan uzak dur.

Sufi ne ifrattadır ne tefritte. Sufi daima orta yerde….

24. KURAL: Madem ki insan eşref-i mahlukattır, yani varlıkların en şereflisi, attığı her adımda Allah’ın yeryüzündeki halifesi olduğunu hatırlayarak, buna yakışır soylulukta hareket etmelidir. İnsan yoksul düşse, iftiraya uğrasa, hapse girse, hatta esir olsa bile; gene de başı dik, gözü pek, gönlü emin bir halife gibi davranmaktan vazgeçmemelidir.

25. KURAL: Cenneti ve cehennemi illaki gelecekte arama. İkiside şu an burada mevcut. Ne zaman birini çıkarsız, hesapsız ve pazarlıksız sevmeyi başarsak cenneteyiz aslında. Ne vakit birileriyle kavgaya tutuşsak; nefrete, hasede ve kine bulaşsak tepetaklak cehenneme düşüveririz.


26. KURAL: Kainat yek vücut, tek varlıktır. Herşey ve herkes görünmez iplerle birbirine bağlıdır. Sakın kimsenin ahını alma; bir başkasının hele hele de senden zayıf olanın canını yakma. Unutma ki dünyanın öte ucunda tek bir insanın kederi, tüm insanlığı mutsuz edebilir. Ve bir kişinin saadeti, herkesin yüzünü güldürebilir.


27. KURAL: Şu dünya bir dağ gibidir, ona nasıl seslenirsen o da sana sesleri öyle aksettirir. Ağzından hayırlı bir laf çıkarsa, hayırlı laf yankılanır. Şer çıkarsa, sana gerisin geri şer yankılanır. Öyleyse kim ki senin hakkında kötü konuşur, sen o insan hakkında kırk gün kırk gece sadece güzel sözler et. Kırk günün sonunda göreceksin her şey değişmiş olacak. Senin gönlün değişirse, dünya değişir.

28. KURAL: Geçmiş zihinlerimiz kaplayan bir sis bulutundan ibaret. Gelecek ise başlı başına bir hayal perdesi. Ne geleceğimizi bilebilir, ne geçmişimizi değiştirebiliriz. Sufi daima şu an’ın hakikatini yaşar.


29. KURAL: Kader, hayatımızın önceden çizilmiş olması demek değildir. Bu sebepten “ne yapalım kaderimiz böyle” deyip boyun bükmek cehalet göstergesidir. Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir. Güzegah bellidir ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hakimisin, ne de hayat karşısında çaresizsin….


30. KURAL: Hakiki sufi öyle biridir ki başkaları tarafından kınansa, ayıplansa, dedikodusu yapılsa, hatta iftiraya uğrasa bile, o ağzını açıp da kimse hakkında tek kötü laf etmez.

Sufi kusur görmez. Kusur örter.

31. KURAL: Hakk’a yakınlaşabilmek için kadife gibi bir kalbe sahip olmalı. Her insan şu veya bu şekilde yumuşamayı öğrenir. Kimi bir kaza geçirir, kimi ölümcül bir hastalık; kimi ayrılık acısı çeker, kimi maddi kayıp… hepimiz kalpteki katılıkları çözmeye fırsat veren badireler atlatırız. Ama kimimiz bundaki hikmeti anlar ve yumuşar; kimimiz ise ne yazık ki daha da sertleşerek çıkar.


32. KURAL: Aranızdaki bütün perdeleri tek tek kaldır ki, Tanrı’ya saf bir aşkla bağlanabilesin. Kuralların olsun ama kurallarını başkalarını dışlamak yahut yargılamak için kullanma. Bilhassa putlardan uzak dur, dost. Ve sakın kendi doğrularını putlaştırma! İnancın büyük olsun ama inancınla büyüklük taslama!


33. KURAL: Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.


34. KURAL: Hakk’a teslimiyet ne zayıflık ne edilgenlik demektir. Tam tersine, böylesi bir teslimiyet son derece güçlü olmayı gerektirir. Teslim olan insan çalkantılı ve girdaplı sularda debelenmeyi bırakır, emin bir beldede yaşar .


35. KURAL: Şu hayatta ancak tezatlarla ilerleyebiliriz. Mümin içindeki münkirle tanışmalı, Tanrıya inanmayan kişi ise içindeki inananla. İnsan-ı Kamil mertebesine varana kadar gıdım gıdım ilerler kişi. Ve ancak tezatları kucaklayabildiği ölçüde olgunlaşır.


36. KURAL: Hileden desiseden endişe etme. Eğer birileri sana tuzak kuruyor, zarar vermek istiyorsa, Tanrı da onlara tuzak kuruyordur. Çukur kazanlar o çukura kendileri düşer. Bu sistem karşılıklar esasına göre işler. Ne bir katre hayır karşılıksız kalır, ne bir katre şer.
Onun bilgisi dışında yaprak bile kıpırdamaz. Sen sadece buna inan!


37. KURAL: Tanrı kılı kırk yararak titizlikle çalışan bir saat ustasıdır. O kadar dakiktir ki sayesinde her şey zamanında olur. Ne bir saniye erken, ne bir saniye geç. Her insan için bir aşık olma zamanı vardır, bir de ölmek zamanı.


38. KURAL: “Yaşadığım hayatı değiştirmeye, kendimi dönüştürmeye hazır mıyım?” diye sormak için hiçbir zaman geç değil. Kaç yaşında olursak olalım, başımızdan ne geçmiş olursa olsun, tamamen yenilenmek mümkün. Tek bir gün bile öncekinin tıpatıp tekrarıysa yazık. Her an her nefeste yenilenmeli. Yepyeni bir yaşama doğmak için ölmeden önce ölmeli.

39. KURAL: Noktalar sürekli değişse de, bütün her zaman aynıdır. Bu dünyadan giden her hırsız için bir hırsız daha doğar. Ölen her dürüst insanın yerini bir dürüst insan alır. Hem bütün hiçbir zaman bozulmaz, her şey yerli yerinde kalır, merkezinde… hem de bir günden bir güne hiçbir şey aynı olmaz. Ölen her sufi için bir sufi daha doğar.

40. KURAL: Aşksız geçen bir ömür beyhude yaşanmıştır. Acaba ilahi aşk peşinde mi koşmalıyım mecazi mi, yoksa dünyevi, semavi ya da cismani mi diye sorma! Ayrımlar ayrımları doğurur. AŞK’ın ise hiçbir sıfata ve tanımlamaya ihtiyacı yoktur.


Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde…

***

Ederi olmayan gunlerden bahis

Nerede oldugumun hesabini kendimden baskasina vermedigim vakitler hayatimda kus tuyu hafifliginde yasadigim anlara tekabul edebiliyor. Sorunlar sorumluluklar rutinler hepsini bir kenarda bekletip telefonumu kapatip kimsenin beni bulamayacagi bir yerlere siginmak, hos geliyor nefes veriyorum sanki.

Bir nehir kenarinda yalniz basima oturup sadece suyun akisini saatlerce izlemek, zamani durdurmakla esdeger benim icin. Durdurabilsem buna benzer bir sey olurdu diye dusunuyorum ve de duran zaman dunyanin degil benim zamanim oluyor. Hava kararmasa, aksam olmasa, ihtiyaclarim ayyuka cikmasa hic hissetmeyecegim oradaki varligimi bile.

Telefonum kapali, kafamda kacis noktalarim ve ben onlarin uzerinde sereserpe onlar benim uzerimde boylu boyunca bir haftasonu... Bir ara gunesin altinda cimenlerin uzerinde, bir ara bilmedigim bir sokakta elimde zeytin kavanozuyla yuruyerek, dinlemedigim muzikleri dinleyip, tatmadigim bir seyleri tattigim hesapsiz, tasasiz, plansiz bir uc gun...

Kacis noktam ve ben upuzun duzlugun ardinda kibrit copu kalinliginda gorunen insanlarin top kosturmalarini seyredip, zeytin cekirdeklerini dogayla kavusturup zeytin agaci ciksin dileklerinde bulunduk. Arada bir de cocuklugunun en guzel yaslarinda parandeler atan, abisinden gucluce duran sari kafali veleti seyredip gulumsedik. Yuzumde gunes ve tebessum daha guzel yasam kaynagi mi olur? Muzik olur mesela. O da vardi guzelinden.

Eve dogru yola ciktigimda 3 gunun muhasebesini yapabilmek icin yalniz kaldigimda uzun zamandir bu kadar dinginlesmedigimi farkettim. Kac gundur kacak oldugumu bile o an toplayip cikardim.

2 mi?
3 mu?
3.

Ruhum cekilmis gibi 5 cm havadan yere basamadan yururken metroda canli muzik yapan muzisyenle su replikte goz goze geldim: 'that was just a dream just a dream just a dream, dream...' .

O gozlerini kacirdi soylediklerinin benim icin ne ifade ettigi konusunda en ufak bir fikri olmadan, ben de havalandigim yukseklerden asagi inip cebimden 1 pound cikardim. Dizlerimi kirarak onune biraktim, gulumsedik.

Diyemedim ki ruya muya, bu 3 gunun ederi yoktu oysa.

Lost



Just because I'm losing
Doesn't mean I'm lost!
Doesn't mean I'll stop
Doesn't mean I will cross
Just because I'm hurting
Doesn't mean I'm hurt
Doesn't mean
I don't get what I deserved
No better and no worse
I just got lost
Every river
That I tried to cross
Every door
I ever tried was locked
Oh and I'm just waiting
'til the shine wears off
You might be a big fish
In a little pond
Doesn't mean you've won
'Cause a long may come
A bigger one
And you'll be lost
Every river
That you tried to cross
Every gun
You ever held went off
Oh and I'm just waiting
Until the firing stopped
Oh and I'm just waiting
'til the shine wears off
Aha, I gotcha, uh,
With the same sword
They knight you,
They gon' good night you with
Shit,
That's only half
If they like you
That ain't even the half
What they might do
Don't believe me, ask Michael
See Martin, see Malcolm
See Biggie, see Pac,
See success and its outcome
See Jesus, see Judas
See Caesar, see Brutus,
See success is like suicide
Suicide, it's a suicide
If you succeed,
Prepare to be crucified
Media meddles,
Niggas sue you, you settle
Every step you take,
They remind you
You're ghetto
So it's tough
Being Bobby Brown
To be Bobby then,
You have to be Bobby now
And the question is,
'Is to have had and lost
Better
Than not having at all?'
Because I'm
Oh and I, just waiting
'til the shine wears off
Oh and I, just waiting
'til the shine wears off